About

Over mijn werkMirjam

In mijn jeugd was ik veel bezig met lapjes, stoffen en wol. Breien, dat ik van mijn oma leerde, het in elkaar zetten van een stoffen pop en maken van poppenkleertjes op een hele oude Elna naaimachine met trapmechanisme, die ik van mijn opa had gekregen: een kleermaker. Ook had ik een tante die wandkleden weefde en die voor mijn nichtje en mij van een houten raam met spijkers een weefgetouw in elkaar zette en ging ik in de vakanties wedstrijdjes doen wie de grootste bol kon haken. Bij het ouder worden, raakte dit op de achtergrond en kreeg ik andere interesses.
In de tussentijd kreeg ik wel veel kunst voorgeschoteld vanwege een moeder die beeldend kunstenaar is en een atelier aan huis heeft. Hier startte ook mijn professionele carrière met het maken van beelden van klei en was. Tot ik mij op een gegeven moment verder wilde ontwikkelen en me aanmeldde voor de Nieuwe Akademie Utrecht, een zaterdagakademie voor beeldende kunst. Hier kreeg je allerlei disciplines aangereikt, voerde je opdrachten uit, maar ontwikkelde je je ook door heel veel thuis te werken aan eigen werk, dat beoordeeld werd. In de loop van deze opleiding kwam het werken met textiel steeds vaker en prominenter naar voren. Het kwam eigenlijk als vanzelf naar boven drijven.

Ik houd van het combineren van verschillende soorten stoffen, van zacht en harig tot koelere stoffen als leer. Wat past mooi bij elkaar qua kleurstelling en soorten stof, wat contrasteert of roept iets geks op. Hoe houd je het spannend en waarmee kan je verrassen. Ik werk altijd met de hand zodat ik intuïtief kan werken; niet al een vooraf bedachte vorm hoef te hebben. Deze vorm groeit uit waarbij ik vervolgens kijk naar compositie. Waar wordt het te veel en waar moet juist nog iets bij.
Wat voor mij ook belangrijk is, zijn de details die ik aan het einde van het werkproces aanbreng met kralen, knopen, bolletjes van wol, ritsen of andere dingen. Details die opvallen, waar je oog naar toe getrokken wordt. Bij het ene werk wat meer dan bij het andere. Ook gebruik ik vaak de festonsteek. Een steek die me aan mijn jeugd doet denken, die stevig is en opvalt. Bij het vormen van een compositie, speel ik met deze steek door een opvallende of juist een onopvallende kleur wol te kiezen.

Het werken met textiel staat voor mij gelijk aan warmte, sfeer, gezelligheid, knusheid. Ditzelfde gevoel ervaar ik als ik met vrienden of familie ben. Iets wat heel belangrijk is in mijn leven: het koesteren van waardevolle vriendschappen en daar energie in steken. Vergelijkbaar met de energie die het kost om handmatig mijn textielwerken te creëren. Daarnaast is mijn werk (door de vormen, kleuren en kralen die ik gebruik) een terugverlangen naar het spontane, ongeremde en in mijn geval ook het uitbundige dat je in je jeugd hebt en dat bij het ouder worden helaas vaak getemperd wordt. Met mijn werk durf ik mijn spontane ‘ik’ veel meer te tonen en hoop ik ook meer spontaniteit, ongeremdheid en uitbundigheid bij mijn kijkers teweeg te brengen. Het uitbundige in mijn werk is daarnaast ook een manier om uiting te kunnen geven aan mijn wens om anders te willen zijn, iets bijzonders te doen, wellicht ingegeven door het feit dat ik middelste kind in het gezin ben. Een spagaat tussen zoeken naar vastigheid en warmte in een netwerk waar je op terug kunt vallen, en tegelijkertijd de wens om nieuwe, bijzondere, spannende dingen te doen en ontdekken. Tot slot heeft het werken met textiel ook iets meditatiefs. In tegenstelling tot mijn drukke en gehaaste leven, dwing ik mijzelf door het werken met de hand en het eindeloos zetten van steken, me hier volledig op te concentreren.

De in grootte variërende sculpturen zijn kleurrijk en fris, maar ook grillig, humoristisch, wonderlijk. Ze roepen soms associaties op met organismen, organen of absurde wezens, maar kunnen je ook in een heel andere richting doen denken. Ze verwonderen, roepen emoties op en spreken tot je verbeelding. Hoewel mijn werk bewust niets voorstelt, gaan kijkers op zoek naar betekenis en komt er daardoor een verbinding tot stand tussen hen en het werk.


Artist Statement

I like combining different types of textile, from soft and hairy to cooler textile like leather. I ask myself what fits nicely with each other in terms of colouring and types of textile. Does it contrast enough and does it evoke something different. How do you keep it exciting. Does it surprise you.
I always work by hand because it allows me to work intuitively; I do not need a pre-conceived form. This form grows from which I then look at composition. Where is it too much, and what exactly needs something.
Also important to me are the details I make at the end of the work process with beads, knots, spheres of wool, zippers or other things. Details that stand out, where your eye is drawn to. At one work some more then at the other. Also I often use the festonstitch in my work. A stitch that reminds me of my childhood, which is firm and striking. When forming a composition, I play with this stitch by choosing a striking or an unobtrusive color of wool.

For me, working with textile is equal to warmth, atmosphere, coziness. The same feeling I experience when I am amongst friends or family. Something which is very important in my life: cherishing precious friendships and putting effort in it. Similar to the effort it takes to create my work. Besides that, my work (the shapes, colors and beats I use) is a longing back for the spontaneous, the uninhibited, and in my case also the exuberant you have when you are young, but which is tempered when growing up. By creating my work I dare to show my spontaneous ‘me’ more and I hope to trigger more spontaneity, uninhibitedness and exuberance for the viewers.
The exuberance in my work is also a way of expressing my need to be different, to do something special, perhaps because of the fact that I am the middle child in the family. The split between surching for firmness and having a network on which you can depand, and at the same time the wish to do and discover new, special, exciting and extraordinary things.
Finally, working with textiles also has something meditative. As opposed to my busy and hurried life, I force myself by working by hand and putting stitches, to concentrate on this completely.

The size-varying sculptures are colorful and fresh, but also whimsical, humorous, strange. They sometimes evoke associations with organisms, organs or absurd creatures, but can also make you think in a completely different direction. They make you wonder, evoke emotions and speak to your imagination. While my work deliberately does not suggest anything, viewers are looking for what they mean and therefore a connection is established between them and the work.